Sinds ik christelijk ben geworden, krijg ik heel veel vragen van mensen die lijken te denken dat christenen een soort buitenaardse wezens zijn. En die je dan ook van top tot teen bestuderen/analyseren.
In de zomer van 2011 ben ik gelovig geworden in Taizé. Toen ik thuis kwam, voelde dit erg vreemd voor mij en spookte er verschillende gedachten door mijn hoofd: goh, dus ik ben nu gelovig…hmm…ik? Ja! Moet ik mezelf dan Christelijk noemen? Uh… Ja, want ik geloof in Jezus en de Bijbel…Goh…Dus ik ben Christelijk. Vreemd! Ik bedacht me wat ik tegen mijn vrienden en ouders zou gaan vertellen. Wat zouden ze ervan vinden? Kan ik dan nog wel met mijn vrienden uitgaan en winkelen. Ik heb nu een kruisje om mijn nek. Is dat suf?
Wat was dat spannend, om tegen mensen te gaan vertellen dat ik gelovig ben geworden! In het begin kon ik het nog heel bescheiden vertellen: ‘ Taizé was echt tof. Ik ben daar wel gaan geloven in meer dan wetenschap.’ Als ik dat nu zou horen, zou ik me afvragen wat dat voor vage uitspraak is. Langzamerhand ben ik daar (gelukkig) iets concreter over geworden. Als mensen nu vragen: ´Geloof je?’ Antwoord ik luidkeels en zo brutaal mogelijk: ‘Ja, ik geloof heel erg! Tof he!’
Daarna lijkt het wel alsof ik direct in de verdediging moet schieten vanwege de vooroordelen. Waarom ik dan uitga als Christen. Of dat het bij mij helemaal niet zo opvalt dat ik Christelijk ben. Ik heb wel eens op een verjaardag gezeten waar op een bepaald moment het gespreksonderwerp abortus was. Op het moment dat ik iets erover wilde zeggen, snoerde iemand mij de mond: ‘Ja, maar Briene, jij bent Christelijk, dan denk je anders.’ Wat voelde ik me toen beledigd.
Ik heb ook wel eens gehoord dat mensen aan mij vroegen: ‘Maar jij bent dus gelovig. Dan ben je dus anti-homoseksualiteit, tegen de pil, alcohol enzo?’ Ik begin toch steeds nieuwsgieriger te worden waar deze vragen vandaan komen. Als dat mijn wedervraag is, krijg ik weinig reactie. Op het moment dat het mij begint te frustreren denk ik aan hoe ik was als niet-christen. Ik had precies dezelfde ideeën over Christenen.
Die ideeën wil ik bij deze even helemaal omdraaien. Mocht het voor sommigen nog niet duidelijk zijn, christenen zijn ook mensen met een eigen persoonlijkheid. Die kunnen ook uitgaan, grapjes maken en winkelen. En ik? Dat doe ik heel graag. En bij het uitgaan zal ik nog graag een biertje drinken. En om alle vooroordelen te doorbreken, ik ben niet tegen homo’s, ik ben niet tegen de pil en niet tegen abortus!
Recente reacties