Borders and bridges
Als studentenpastores vermoeden wij dat een mens uiteindelijk niet zonder anderen kan en dat in elk mens ten diepste een verlangen schuilt om zich te verbinden. We geloven dan ook dat je een completer mens wordt als je met anderen (en jezelf) echt in contact komt. Daarom willen we werken aan een samenleving waarin mensen met elkaar verbonden zijn, waarin sprake is van – ouderwets woord- gemeenschapszin.
Het landelijke project ‘Borders & Bridges’ start in januari 2017 en heeft als doel om in verschillende activiteiten samen met studenten grensgebieden te verkennen. Daarbij kijken we meteen of het wenselijk en mogelijk is om bruggen te slaan, verbindingen te maken. Als groepen, als individuen, in onszelf en met God/ het Hogere. RAPENBURG100 denkt erover na om hieraan mee te doen.
Het studentenpastoraat in Nederland is sinds jaar en dag georganiseerd in steden waar een universiteit of hogeschool staat. Iedere plek heeft zijn eigen ontstaansgeschiedenis, accent en vorm gekregen. Iedere stad ook zijn eigen afhankelijkheid van plaatselijke (on)mogelijkheden voor het studentenpastoraat. Maar studenten laten zich tegenwoordig niet meer in steden opsluiten, hebben een wijde blik en mogelijkheden om zich op te houden in diverse (universiteits)steden.
En studenten staan momenteel ook onder druk. De studietijd is beperkt, de studiefinanciering belastend en de studiedruk hoog. Tijdens hun studietijd lopen zij mede daardoor steeds vaker tegen grenzen aan. Zowel op individueel als sociaal-maatschappelijk, financieel als sociaal niveau… Het aantal studenten dat problemen ervaart tijdens de studie, neemt toe; het aantal buitenlandse studenten met eenzaamheidsproblematiek ook. Niet voor niets draaien er al jaren vanuit het studentenpastoraat verliesverwerkingsgroepen in diverse steden om studenten bij te staan in de rouw die zij tegenkomen. Niet voor niets worden maaltijdgroepen goed bezocht om onderling contact en een goed inhoudelijk gesprek te bevorderen. Niet voor niets proberen wij het aanbod voor internationals te vergroten.
Er lijkt behoefte te zijn aan binding en verbinding en studenten willen elkaar treffen en elkaar tot steun en inspiratie zijn. Gezien de schaalvergrotingen in onze maatschappij lijkt het voor de hand te liggen om studenten ook te stimuleren buiten hun eigen (stads)grenzen te kijken voor herkenbare en aansluitende ontmoetingen met anderen. Maar wel vanuit een vertrouwde plek. RAPENBURG 100 kan dat zijn.
Heb je interesse om mee te denken over ‘Borders and Bridges’? Na de Kerst kan dat. Meld je aan om mee te denken voor de Leidse invulling van dit landelijk project en bepaal mee hoe het er in deze regio uit gaat zien.
WALTHER BURGERING
waltherburgering2013@gmail.com
Recente reacties