‘Muziek loopt soms langzaam uit in stilte, je bent in verwarring of er een vervolg komt, en dan volgt plotseling een uitbarsting van geluid. Het leven barst erin uit. Alsof het lente is. Daar zie ik naar uit. Dat de stilte onderdeel zal blijken van een groter muziekstuk.’
Pasen 2020. De pandemie ontregelt het dagelijkse ritme en het contact met vrienden, inkomen en gezondheid staan op het spel. Misschien verliezen we mensen van wie we houden. Het raakt ons allemaal, heel verschillend.
Een Hongaarse student zei tijdens een online meetup: ‘Een crisis moet je benutten om dieper in contact te komen met onszelf en met anderen.’ Een Chinese reageerde: ‘De wereld wordt hier misschien niet beter door, maar we móeten wel samenwerken.’ ‘Het inspireert me om elkaar online te spreken in plaats van daarvoor ver te vliegen. Het werkt!’, zei een Duitse studente.
De zinnen over de verwarrende stilte schreef ik vóór de pandemie. Het lijkt of we daar nu in zitten. De studenten vertellen als groep hoe we daar met enige wijsheid mee kunnen omgaan. In de ontregeling versta je beter wie of wat er toe doet. Mensen die je leven rijker maken. Iemand, wiens lot je hart opent. Daarna klinkt de muziek niet meer hetzelfde.
Rob van Waarde
Recente reacties